Ο Έβαλντ Ιλιένκοφ (1924-1979) αναγνωρίζεται σήμερα σαν ένας από τους κορυφαίους φιλόσοφους της Σοβιετικής Ένωσης, αλλά και σε παγκόσμια κλίμακα. Από το 1953 εργάστηκε στο Ινστιτούτο Φιλοσοφίας της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ, από την οποία τιμήθηκε το 1965 με το βραβείο Τσερνισέφσκι. Στην καρδιά της επιστημονικής του δουλιάς ήταν τα προβλήματα της υλιστικής διαλεκτικής σαν λογικής βάσης της θεωρίας της γνώσης. Στο βιβλίο του αυτό ο Έβαλντ Ιλιένκοφ πραγματεύεται, απλά και κατανοητά, αλλά και επιστημονικά άρτια, τη λενινιστική αντίληψη της ύλης και της συνείδησης, της γλώσσας και της γνώσης, της αλήθειας και της αντίθεσης. Αναλύει τη σχέση του αυθόρμητου και του συνειδητού, την αμοιβαία σχέση φιλοσοφίας και φυσικών επιστημών. Αυτά με τρόπο ζωντανό και γλαφυρό, μέσα απ' την περιγραφή του όλου κλίματος της αντιπαράθεσης του Λένιν με τους Μπογκντάνοφ, Λουνατσάρσκι, Γκόρκι και άλλους, στην περίοδο μετά την Επανάσταση του 1905-1907. Άλλα έργα του Έβαλντ Ιλιένκοφ είναι: Η διαλεκτική του αφηρημένου και του συγκεκριμένου στο Κεφάλαιο του Μαρξ (1960, θα κυκλοφορήσει προσεχώς στα ελληνικά, από τη «Σύγχρονη Εποχή»), Για τα είδωλα και τα ιδεώδη (1968), Διαλεκτική λογική (1974, κυκλοφορεί ήδη από τις εκδόσεις Gutenberg).
Ε. Ιλιένκοφ. Η Διαλεκτική του Λένιν και η μεταφυσική του Θετικισμού ή Ε. Ιλιένκοφ. Η Διαλεκτική του Λένιν και η μεταφυσική του ΘετικισμούΤρίτη 30 Ιουνίου 2009
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)