Σελίδες

«Η θεωρητική προτρέχουσα σύλληψη της μελλοντικής κοινωνίας είναι απαραίτητη ώστε να φωτίζεται ο πρακτικός υπέρ της αγώνας. Έτσι ώστε ο αγώνας αυτός να μην είναι τυφλός είτε σχεδόν τυφλός, αλλά συνειδητοποιημένος και εμπνευσμένος.»


10 απλά μαθήματα Σύγχρονης Επαναστατικής Θεωρίας. Κλασικός μαρξισμός και Λογική της Ιστορίας

Μαθήματα Ιστορίας του μαρξισμού
Πρόγραμμα μελέτης

Ευχαριστούμε τους συντρόφους ή/και τους φορείς που προωθούν την ηλεκτρονική βιβλιοθήκη και παραπέμπουν στον ιστοχώρο "Η ΓΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΜΗ",
πρέπει ωστόσο να είναι ξεκάθαρο στους αναγνώστες μας πως το μπλόγκ ούτε προωθεί, ούτε σχετίζεται με κάποιο συγκεκριμένο φορέα της κομμουνιστικής αριστεράς,
η στράτευσή μας είναι με το κομμουνιστικό κίνημα εν γένει, γνωρίζοντας πως ο ρόλος της θεωρίας είναι πολύ διαφορετικός.


Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013

Βόινιτς Ε.Λ. Ο Οίστρος



Βόινιτς Ε.Λ. Ο Οίστρος DJVU Djvu OCR Περιεχόμενα με συνδέσμους
ή
Βόινιτς Ε.Λ. Ο Οίστρος DJVU Djvu OCR Περιεχόμενα με συνδέσμους

Από το οπισθόφυλλο:
Η Αγγλίδα συγγραφέας Έθελ Λίλιαν Βόινιτς (1864-1960), ήταν κόρη του μαθηματικού Τζ. Μπουλ και γυναίκα του Πολωνού επαναστάτη Μ. Βόινιτς. Γνωρίστηκε με τον Ένγκελς, τον Πλεχάνοφ και άλλους επαναστάτες διανοούμενους της εποχής. Μετέφρασε στα αγγλικά ρωσική πεζογραφία και ποίηση. Έγραψε τα μυθιστορήματα «Ο Οίστρος» (1896), «Τζακ Ρέιμοντ» (1901), «Το τέλος μιας φιλίας» (1910), «Ο Οίστρος στην εξορία» (1926), «Βγάλε τα παπούτσια σου» (1945), καθώς και μουσικά έργα (ορατόριο «Βαβυλών» κ.ά.).
«Ο Οίστρος» χαρακτηρίζεται σαν το καλύτερο έργο της Βόινιτς. Είναι ένα δυναμικό μυθιστόρημα, γεμάτο δράση και δημιουργική φαντασία, που αναφέρεται στον απελευθερωτικό αγώνα του ιταλικού λαού στα χρόνια 1830-1850. Εξιστορεί πως ένας αρχικά άσημος και διστακτικός νέος, γιος κληρικού, ορθώνεται κλιμακωτά σ' έναν ηρωικό μαχητή ενάντια στην τυραννία, - την εκμετάλλευση, την υποκρισία και τον αντιδραστικό ρόλο του κλήρου.
«Ο Οίστρος» μεταφράστηκε σε πολλές ξένες γλώσσες. Στη Σοβιετική Ένωση χρησιμοποιήθηκε σα λογοτεχνική βάση για θεατρικά έργα, κινηματογραφικές ταινίες και όπερες.

Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013

Παπαμαύρος Μ. Σύστημα νέας παιδαγωγικής



Παπαμαύρος Μ. Σύστημα νέας παιδαγωγικής DJVU Περιεχόμενα με συνδέσμους
ή
Παπαμαύρος Μ. Σύστημα νέας παιδαγωγικής DJVU Περιεχόμενα με συνδέσμους


ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Πρόλογος
1. Για Προσανατολισμό
Ο ταξικός χαρακτήρας της παιδείας στα μέχρι σήμερα κοινωνικά καθεστώτα. Η Παιδεία στο δουλοκτητικό κοινωνικό σύστημα.— Η Παιδεία στην εποχή της Φεουδαρχίας και της εκκλησιαστικής εξουσίας.— Η Παιδεία στην καπιταλιστική κοινωνία. Η ανθρωπιστική Παιδεία στην αταξική σοσιαλιστική κοινωνία. Η Θεωρία του Διαλεκτικού Υλισμού. Ιστορικός Υλισμός. Ιστορική ανασκόπηση της Διαλεκτικής μεθόδου. Ιστορική ανασκόπηση της υλιστικής αντίληψης του κόσμου. Ιδιότητες της Διαλεκτικής μεθόδου. Η αγωγή σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Διαλεκτικού Υλισμού. Κριτική της αστικής Παιδαγωγικής με βάση τις απαιτήσεις αυτές (Ερβατιανό σύστημα.— Ούγκω Γκάουντιχ — Γκέοργκ Κερσενστάινερ — Τζων Ντιούι
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ. Η παιδαγωγική σαν επιστήμη της αγωγής
2. Το αντικείμενο και η μέθοδος της Σοσιαλιστικής Παιδαγωγικής
Ανάπτυξη του όρου Αγωγή. Η αγωγή του ανθρώπου σαν κοινωνική λειτουργία. Αστική και σοσιαλιστική Παιδαγωγική. Εξαγωγή της σοσιαλιστικής αγωγής από την πραγματικότητα της ζωής της σοσιαλιστικής κοινωνίας. Οι συγκεκριμένες ασχολίες της σοσιαλιστικής Παιδαγωγικής. Ο τρόπος παραγωγής των υλικών αγαθών και το πνευματικό εποικοδόμημα του λαού. Η εξαγωγή της αστικής Παιδαγωγικής από καθαρά ιδεαλιστικούς παράγοντες Η εσωτερική διάσπαση του αστικού πολιτισμού. Η Μέθοδος της σοσιαλιστικής Παιδαγωγικής. Η σοσιαλιστική Μέθοδος της Παιδαγωγικής έχει τη δική της Λογική και δεν καθορίζεται από «βοηθητικές» επιστήμες. Αρχές της σοσιαλιστικής παιδαγωγικής μεθόδου: α) Σχετικά με την παιδαγωγική εργασία και β) σχετικά με τη διδασκαλία
3. Η αυτονομία της Παιδαγωγικής επιστήμης και η θέση της μέσα στο πλαίσιο της Επιστήμης
Στην αστική Παιδαγωγική τόσο ο σκοπός όσο και η μέθοδος της αγωγής καθορίζονται από ξένες επιστήμες. Η έννοια της αγωγής σαν εποικοδομητική αρχή της σοσιαλιστικής Παιδαγωγικής. Η ψυχολογία και η Ηθική δε μπορούν να θεμελιώσουν την Παιδαγωγική. Η αισθητική θεμελίωση της Παιδαγωγικής κατά τον Έρνστ Βέμπερ. Το αισθητικό και το παιδαγωγικό φαινόμενο. Διαίρεση των επιστημών κατά διάφορους φιλοσόφους και επιστήμονες. Η θέση της Παιδαγωγικής μέσα στη διάκριση των επιστημών κατά τον Φρ. Έγκελς
4. Ατομική ή κοινωνική Παιδαγωγική;
Οι δυο αντιμέτωπες θεωρίες του Ρουσσώ και του Νάτορπ. Η παιδαγωγική επίδραση του Ρουσσώ. Η ερβατιανή αντίληψη στο παραπάνω πρόβλημα. Η ατομιστική αντίληψη της αστικής κοινωνίας. Πώς πρέπει να τεθεί το πρόβλημα; Αγωγή και μόρφωση του ατόμου έξω από την κοινωνία δεν υπάρχει. Ο άνθρωπος και σωματικά και πνευματικά είναι δημιούργημα της ομάδας. Μόνο Η κοινωνική Παιδαγωγική υπάρχει. Καλλιέργεια της ομαδικής αγωγής στο σχολείο. Η δημιουργία ομαδικής σχολικής ζωής
5. Παιδαγωγική και Πολιτική
Η σχέση Παιδαγωγικής και Πολιτικής κατά τον Έρβαρτο. Η Παιδαγωγική στη σοσιαλιστική Κοινωνία μέσο της κρατικής Πολιτικής. Ο Λένιν και η Παιδαγωγική. Η έννοια του ανθρωπισμού σήμερα. Η αστική Παιδαγωγική δε μπορεί να καλλιεργήσει ανθρωπιστική αγωγή. Η αστική καπιταλιστική κοινωνία και οι μορφωτικές απαιτήσεις του προλεταριάτου. Αντιδραστικές παραπλανητικές διδασκαλίες της αστικής τάξης. Η σημερινή εκπαιδευτική πολιτική του ελληνικού Κράτους. Ο διπλός χαρακτήρας της εκπαιδευτικής πολιτικής του αστικού Κράτους. Νομοθεσία. Δημόσιοι υπάλληλοι
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ. ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ
6. Αγωγή. Μόρφωση και Διδασκαλία
Αλληλοκαθορισμός και αλληλεξάρτηση των τριών τούτων ενεργειών. Η έννοια της αγωγής και της μόρφωσης στις διάφορες εποχές. Σχέση της αγωγής προς τη μόρφωση και προς τη διδασκαλία. Μόρφωση και πολιτισμός. Η παιδαγωγική αξιολογία. Η έννοια της αγωγής σαν θεμελιακή έννοια της Παιδαγωγικής. Κριτική της αξιολογικής Παιδαγωγικής και της Τυπολογίας από σοσιαλιστική άποψη. Τα πολιτιστικά αγαθά και τα Α. Προγράμματα των σχολείων. Η διδασκαλία και το σχολείο. Το είδος των γνώσεων στο σοσιαλιστικό σχολείο. Η ενιαία εφαρμογή των τριών ενεργειών, αγωγής, μόρφωσης και διδασκαλίας
7. Ο σκοπός της αγωγής
Η αντίθεση ανάμεσα στις πρώτες προοδευτικές τάσεις της αστικής κοινωνίας και τις τάσεις όταν αργότερα έγινε καθεστώς. Ο ταξικός χαρακτήρας της αστικής αγωγής. Ο εμπειρικά καθορισμένος σκοπός της σοσιαλιστικής αγωγής. Ο νέος άνθρωπος, που επιδιώκει να δημιουργήσει Η σοσιαλιστική αγωγή. Οι ιδιότητες του νέου ανθρώπου. Η έννοια της προσωπικότητας στη σοσιαλιστική Παιδαγωγική. Οι παγίδες της αστικής κοινωνίας προς τη νεολαία. Η διατύπωση του σκοπού της σοσιαλιστικής αγωγής και σύγκριση του με το σκοπό της αστικής αγωγής. Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του σοσιαλιστικού παιδαγωγικού σκοπού
8. Το πρόβλημα του Ντετερμινισμού
Ανάλυση των όρων ντετερμινισμός και ιντετερμινισμός στην Παιδαγωγική. Οι δύο αντίθετες κατευθύνσεις του προβλήματος. Η αρνητική θέση του Σοπενχάουερ. το νόημα του ερβατιανού ντετερμινισμού. Ο νόμος της αιτιότητας στη φυσική ζωή. Η υλιστική θέση του προβλήματος. Η επίδραση των τριών παραγόντων της κληρονομικότητας, του φυσικού και κοινωνικού περιβάλλοντος και της σκόπιμης αγωγής απάνω στον άνθρωπο. Μέντελ και Μεντελισμός. Οι αντιδραστικές έρευνες του Μόργκαν και του Βάϊσμαν. Οι έρευνες των Μιτσούριν και Μιτσουρανισμός, Λυσσένκο και εξελικτική Βιολογία. Το παιδαγωγικό εξαγόμενο από τις έρευνες Μιτσούριν – Λυσσένκο
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ. ΤΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ
9. Η διανοητική αγωγή
Ο ενιαίος χαρακτήρας της έννοιας της αγωγής. Διανοητική αγωγή και διδασκαλία. Έννοια και διαίρεση της Διδακτικής. Η διανοητική μόρφωση. Η σημασία των επιστημονικών γνώσεων στη σοσιαλιστική Παιδαγωγική. Οι γνώσεις σαν πορίσματα των τελευταίων επιστημονικών ερευνών. Η σωστή έννοια της «παιδαγωγούσης» διδασκαλίας. Η διδασκαλία πρέπει να δώσει στο νέο σοσιαλιστή μια επιστημονική κοσμοθεωρία. Ο Διαλεκτικός υλισμός η καλύτερη επιστημονική θεωρία
Τα θέματα της Διδακτικής: α) το Αναλυτικό Πρόγραμμα των σχολείων. Ιστορία των Α. Προγραμμάτων. Τα μαθήματα του προγράμματος και η προέλευση τους. Η σημασία του κάθε μαθήματος
Το Αναλυτικό Πρόγραμμα και ο νεοελληνικός πολιτισμός. Αρχαία και σημερινή Ελλάδα
β) Ο τρόπος της διδασκαλίας. Ιστορία του τρόπου της διδασκαλίας. Αναλυτικοσυνθετική μέθοδος της εξέτασης των πραγμάτων. Η ποικιλία του τρόπου της διδασκαλίας στο σοσιαλιστικό σχολείο. Διδακτικές αρχές της διδασκαλίας. Η πρώτη διδακτική αρχή. Εφαρμογή της πρώτης διδακτικής αρχής σε διάφορα μαθήματα. Η συνεργατική κοινότητα σαν μορφή διδασκαλίας. Τα θέματα. Η αρχή της κατανομής και της συγκέντρωσης της εργασίας
γ) Η Πολυτεχνική μόρφωση. Η πολυτεχνική μόρφωση και οι σημερινές ανάγκες της ζωής. Ο επαγγελματικός προσανατολισμός. Εκλογή του επαγγέλματος και τα αμερικανικά τεστ
10. Η ηθική αγωγή
Η διαφορά της Ηθικής ανάμεσα στην αστική καπιταλιστική και τη σοσιαλιστική κοινωνία. Η διαφορά του τρόπου Παραγωγής στην αστική και στη σοσιαλιστική κοινωνία. Η Ηθική κοινωνική εκδήλωση. Η Ηθική κατά τη σοσιαλιστική άποψη εξελίσσεται και άλλαζε. Κάθε κοινωνία σε κάθε εποχή έχει την Ηθική της. Ηθική σαν σχέση του ανθρώπου προς τον άνθρωπο. Έξω ή απάνω από την κοινωνία, Ηθική δεν υπάρχει. Η αστική Ηθική είναι ταξική, η σοσιαλιστική αταξική. Η αστική Ηθική είναι θρησκευτική, η σοσιαλιστική κοινωνική και πανανθρώπινη. Η αστική Ηθική επιβάλλεται, είναι η αναγκαστική υποταγή στον ηθικό νόμο, πού κατ’ αυτός είναι άχρονος και απόλυτος Ο σοσιαλιστής εφαρμόζει την Ηθική συνειδητά στις πράξεις του. Ο σοσιαλιστής πρέπει να αποστήσει συνειδητές ηθικές πεποιθήσεις και ηθικές αρχές. Πρέπει να κατέχει μια ηθική κοσμοθεωρία. Ο ρυθμός και η συνέπεια στη ζωή του. Οι ηθικές γνώσεις δε σημαίνουν την ηθικότητα. Ο σοσιαλιστής, με τη δυνατή του θέληση γίνεται κύριος και ρυθμιστής των συναισθημάτων και παθών του
Τα στοιχεία της σοσιαλιστικής Ηθικής: Ο πατριωτισμός. Η αγάπη προς το λαό και το μίσος προς τους τυράννους του. Καλλιέργεια του πατριωτισμού στο σχολείο. Η αγωγή προς εργασία Η σημασία της εργασίας κατά διαφόρους παιδαγωγούς. Ηθική και πειθαρχία. Ηθική και ειρήνη. Η σχολική Κοινότητα ηθικός παράγοντας
11. Η αισθητική αγωγή
Σκοπός της αισθητικής αγωγής στο σχολείο Η έννοια του αισθητικά ωραίου. Ο κοινωνικός χαρακτήρας της Τέχνης. Η λαϊκή μας Τέχνη. Ο σοσιαλιστικός ρεαλισμός στην Τέχνη. Η λαϊκή τέχνη βάση της Καλλιτεχνίας. Η ανάπτυξη του αισθητικού συναισθήματος στην Οικογένεια. Η αισθητική σημασία των παραμυθιών. Αισθητική αγωγή στο σχολείο. Τα Τεχνικά μαθήματα. Ανάγνωση και Απαγγελία. Άλλες ευκαιρίες καλλιέργειας αισθητικής αγωγής στο σχολείο. Το ωραίο στη φύση Η εμφάνιση του δασκάλου. Η διακόσμηση του σχολείου
12. Η σωματική αγωγή
Η διατήρηση της υγείας πρώτο μέλημα της σωματικής αγωγής. Τα στοιχεία της υγιεινής ζωής. Ο μαθητής πρέπει να έχει συνείδηση της καλής υγείας. Η σωματική αγωγή στην αρχαία Ελλάδα και στο μεσαίωνα. Η σωματική αγωγή στη Νέα και τη σημερινή εποχή. Η σωματική τόνωση του ελληνικού λαού. Η σημασία των αισθητηρίων οργάνων για τη σωματική αγωγή. Τροφή. Καθαριότητα. Αέρας, ήλιος και νερό. Ειδική σημασία του μαθήματος της Γυμναστικής. Η Γυμναστική στο Δημοτικό και στη Μέση παιδεία. Η Γυμναστική των κοριτσιών
13. Η Παιδαγωγική της προσχολικής ηλικίας
Τα συστατικά της αγωγής στο Νηπιαγωγείο τα ίδια με τα συστατικά της αγωγής στο σχολείο. Η πνευματική ανάπτυξη του βρέφους και του νηπίου πριν από την είσοδο του στο Νηπιαγωγείο. Οι σκοποί της αγωγής στο Νηπιαγωγείο. Παιχνίδια, εργασίες και ιστορίες στο Νηπιαγωγείο. Η Μουσική στο Νηπιαγωγείο. Τα παραμύθια στο Νηπιαγωγείο. Η σωματική αγωγή στο Νηπιαγωγείο. Η διανοητική μόρφωση. Η ηθική αγωγή στο Νηπιαγωγείο. Η αισθητική αγωγή. Το Νηπιαγωγείο προπαρασκευαστικό του σχολείου. Μεγάλοι παιδαγωγοί του Νηπιαγωγείου
14. Ειδική επαγγελματική μόρφωση
Σχέση της ειδικής επαγγελματικής προς τη γενική εγκυκλοπαιδική μόρφωση. Παιδαγωγικές αρχές της επαγγελματικής μόρφωσης στη σοσιαλιστική κοινωνία. Επαγγελματική μόρφωση και ειδίκευση. Η επαγγελματική μόρφωση στη Ρωσία. Η επαγγελματική μόρφωση στην Ελλάδα. Ο τελευταίος νόμος περί τεχνικών γυμνασίων. Η Παπαστράτειος Σχολή. Η Σεβαστοπούλειος Εργατική Σχολή. Η Σιβιτανίδειος Σχολή
ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ. ΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ
15. Η οικογένεια και η αγωγή
Φυσικοί και κοινωνικοί παράγοντες της αγωγής. Η σημασία της Οικογένειας σαν παράγοντας αγωγής στην αστική κοινωνία. Η Οικογένεια στη σοσιαλιστική αγωγή. Οι ιδρυτές του κομμουνισμού σαν γονείς. Η αρνητική θέση του Βύνεκεν στο ζήτημα της παιδαγωγικής σημασίας της Οικογένειας. Η Οικογένεια στην Ελλάδα σήμερα. Η θέση της Οικογένειας στη σειρά των παιδαγωγικών παραγόντων στη σοσιαλιστική Παιδαγωγική. Οικογένεια και σχολείο
16. Κοινωνία και αγωγή
Διαφορές ανάμεσα στη σχολική και την κοινωνική αγωγή. Τα δημόσια θεάματα και το παιδί. Τα δημόσια αναγνώσματα και το παιδί. Αντίθεση στην αστική κοινωνία ανάμεσα στα δύο είδη της αγωγής και συνεργασίας τους στη σοσιαλιστική κοινωνία. Μεθοδικές αρχές καλλιέργειας της κοινωνικής αγωγής
17. Κράτος και αγωγή
Η εκπαιδευτική πολιτική του αστικού κράτους στον καιρό της ανόδου της αστικής τάξης. Η εκπαιδευτική πολιτική του ίδιου κράτους σήμερα. Το Κράτος πρώτος παράγοντας αγωγής στη σοσιαλιστική κοινωνία. Η υποχρεωτική φοίτηση δικαίωμα του πολίτη. Στοιχεία εκπαιδευτικής πολιτικής των Λαϊκών Δημοκρατιών και της Ρωσίας. Η οργάνωση των σχολείων μας. Η Διοίκηση των σχολείων μας. Η επιθεώρηση των σχολείων μας. Τα Πρότυπα και τα Πειραματικά σχολεία
18. Το σχολείο και η αγωγή (Σχολειολογία)
Τα σχολικά διδακτήρια. Συστήματα οικοδομής διδακτηρίων. Τα διάφορα εξαρτήματα του διδακτηρίου. Ο αερισμός του διδακτηρίου. Ο σχολικός κήπος. Τα έπιπλα της κάθε αίθουσας διδασκαλίας. Τα έργα του διευθυντή του σχολείου. Ο διευθυντής και ο Σύλλογος των δασκάλων. Το ωρολόγιο Πρόγραμμα. Γυμναστικά και μουσικά απογεύματα. Απογεύματα εργασίας. Ο χωρισμός των μαθητών σε ομάδες. Παιδαγωγική Επιτροπή. Συνεκπαίδευση των δύο φυλών. Το πνεύμα και ο ρυθμός της λειτουργίας του σχολείου. Η πειθαρχία και οι ποινές. Μαθητικοί σύλλογοι
19. Ο παιδαγωγός
Ο εκπαιδευτικός σαν απλός δάσκαλος και σαν παιδαγωγός. Ο εκπαιδευτικός στην αστική και στη σοσιαλιστική κοινωνία. Η μόρφωση του δασκάλου στη σοσιαλιστική κοινωνία. Ο λειτουργός της Μέσης και της Δημοτικής Εκπαίδευσης. Αγάπη του δασκάλου προς το επάγγελμα του και προς τα παιδιά. Οι δάσκαλοί μας σήμερα. Ο δάσκαλος παράδειγμα στους μαθητές του. Ο δάσκαλος και η οικογένεια
20. Ο μαθητής παράγοντας της αγωγής
Συνεργασία δασκάλου και μαθητή. Ο ενεργητικός ρόλος του μαθητή στη διδασκαλία και την αγωγή. Μεταφορά του κέντρου της εργασίας του σχολείου από το δάσκαλο στο μαθητή. Η διδασκαλία στα χέρια των μαθητών. Συμπλήρωση της σχολικής εργασίας από πορίσματα ελεύθερης έρευνας των μαθητών. Σεβασμός προς τη γνώμη του μαθητή. Συζήτηση των ζητημάτων του σχολείου ανάμεσα στους μαθητές και το διδακτικό προσωπικό κ.λ.π.
21. Η οργάνωση της νεολαίας και η αγωγή
Η «κίνηση των νέων» στη Γερμανία. Η σοσιαλιστική οργάνωση της νεολαίας (Κομσομόλ) στη Ρωσία. Η ίδρυση της ΕΠΟΝ. Η νεολαία και το σχολείο. Εκπολιτιστικό τμήμα της νεολαίας. Έργα του Εκπολιτιστικού Τμήματος
ΜΕΡΟΣ ΠΕΜΠΤΟ. ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ
22. Σύντομη ανασκόπηση της εξέλιξης της παιδαγωγικής σκέψης
Η παιδαγωγική σκέψη μέσα στην εξέλιξη του ανθρώπινου γένους. Η αγωγή στην αρχαία Ελλάδα. Ο Όμηρος και το ιδανικό της «αρετής». Σοφιστές - Πλάτων και το ιδανικό του καλός καγαθός. Η μεσαιωνική αγωγή και το κληρικαλιστικό ιδανικό. Η αγωγή στη Νέα εποχή. Η αγωγή σήμερα. Η ζωή και το έργο των μεγάλων παιδαγωγών
1. Η αγωγή στην αρχαία Ελλάδα
α) Ο Όμηρος
β) Σοφιστές και Πλάτων
2. Η αγωγή στο Μεσαίωνα
3. Νέα εποχή
α) Άμος Κομένιος
β) Ερρίκος Πεσταλότσι
γ) Λέων Τολστόι
4. Η σοβιετική παιδαγωγική
δ) Β.Ι. Λένιν
ε) Ν.Κ. Κρούπσκαγια
στ) Α.Σ. Μακάρενκο
ζ) Δημήτρης Γληνός
Βοηθήματα

Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2013

Μπάτσης Δ. Η βαρειά βιομηχανία στην Ελλάδα



Μπάτσης Δ. Η βαρειά βιομηχανία στην Ελλάδα DJVU Περιεχόμενα με συνδέσμους
ή
Μπάτσης Δ. Η βαρειά βιομηχανία στην Ελλάδα DJVU Περιεχόμενα με συνδέσμους


Εισαγωγή στη Β' Έκδοση
Δυο λόγια
Πρόλογος Ν. Κατσίκι
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Α'. Η αναγκαιότητα για τη δημιουργία βαρειάς μεταλλουργικής και χημικής βιομηχανίας
Β'. Οι τεχνικοί και οικονομικοί όροι για τη δημιουργία μεταλλουργικής και χημικής βιομηχανίας. Οι ανάγκες της εσωτερικής αγοράς για τα προϊόντα τους
1. Οι τεχνικοί όροι
2. Οι οικονομικοί όροι
3. Οι ανάγκες της εσωτερικής κατανάλωσης
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ. Η ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΠΛΟΥΤΟΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΩΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗΣ ΒΑΣΗΣ ΚΑΙ ΒΑΡΕΙΑΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ
Α'. Το ενεργειακό δυναμικό και η ενεργειακή βάση
I. Λιγνίτες
1. Αποθέματα. Εξόρυξη. Παραγωγή λιγνίτη
2. Χρησιμοποίηση και αξιοποίηση του λιγνίτη
3. Οι βάσεις για μια σωστή αντιμετώπιση του λιγνιτικού
II. Υδρενεργειακή αξιοποίηση
1. Πήγες ενεργείας. Γενικά χαρακτηριστικά μελέτης και εκμετάλλευσής τους ως τα σήμερα
2. Το ενεργειακό διαθέσιμο των υδραυλικών μας δυνάμεων
3. Τεχνικά έργα για την ενεργειακή αξιοποίηση
4. Το κόστος των υδραυλικών έργων
5. Κόστος και τιμή της ηλεκτρενέργειας
6. Κατανομή της ηλεκτρενέργειας
α) Τα τελευταία πριν τον πόλεμο χρόνια
β) Προτάσσεις για την κατανομή της ηλεκτρενέργειας
7. Νομικό καθεστώς εκμετάλλευσης των υδραυλικών δυνάμεων
8. Τα ξένα σχέδια για το ενεργειακό
9. Η λύση του ενεργειακού στο πλαίσιο της λαϊκής ανοικοδόμησης
Β'. Η κατασκευή και λειτουργία βαρειάς μεταλλουργικής και χημικής βιομηχανίας
I. Μεταλλουργία
1. Σιδηρομεταλλουργία και Χαλυβουργία
α) Τεχνικές προϋποθέσεις και οικονομική σημασία του κλάδου
β) Μέθοδος λειτουργίας. Απαιτούμενη ενέργεια. Εγκαταστάσεις
2. Μεταλλουργία αλουμίνιου
α) Οικονομική σημασία. Προϋποθέσεις λειτουργίας
β) Η λειτουργία της μεταλλουργίας του αλουμίνιου
γ) Ενέργεια
δ) Γεωγραφική τοποθέτηση. Εγκαταστάσεις
3. Μεταλλουργία μαγνησίου
α) Οικονομική σημασία. Τεχνικοί όροι
β) Η λειτουργία της μεταλλουργίας του μαγνησίου
γ) Εγκαταστάσεις
4. Μεταλλουργία χρωμίου, μαγγανίου, νικελίου και άλλων μετάλλων
α) Μεταλλουργία χρωμίου
β) Μεταλλουργία μαγγανίου
γ) Μεταλλουργία νικελίου
δ) Άλλες δυνατότητας μεταλλουργικής βιομηχανίας
II. Χημική βιομηχανία
1. Βιομηχανία αζώτου και λιπασμάτων
α) Σημασία του κλάδου για την ελληνική οικονομία
β) Λειτουργία της βιομηχανίας αζώτου
γ) Εγκαταστάσεις της βιομηχανίας αζώτου
2. Βιομηχανία καυστικής και ανθρακικής σόδας, χλωριούχων προϊόντων, χαρτοπολτού και ανθρακασβέστιου
α) Βιομηχανία καυστικής σόδας, ανθρακικής σόδας και χλωριούχων προϊόντων. Βιομηχανία χαρτοπολτού
β) Βιομηχανία ανθρακασβέστιου
3. Βιομηχανία τσιμέντου
III. Το οικονομικό πλαίσιο και η μορφή οργάνωσης για τη λειτουργία των κλάδων της βαρειάς βιομηχανίας
1. Η τοποθέτηση του ζητήματος
2. Η δράση του ξένου κεφαλαίου
3. Τα σχέδια των ξένων οικονομικών οργανισμών
4. Συμπεράσματα και προτάσσεις
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ. ΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΒΑΡΕΙΑΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ
Α'. Γενικοί όροι και ειδικές προϋποθέσεις
I. Οι κατευθύνσεις και τα γενικά μέτρα για την μετάπλαση της οικονομίας
II. Τα ειδικά οικονομικά μέτρα για την αποκατάσταση και ανασυγκρότηση
Β'. Σχεδιασμένη οικονομία και εκβιομηχάνιση
I. Το σχέδιο στη σοσιαλιστική οικονομία
II. Η σχεδιασμένη οικονομία και η εκβιομηχάνιση στην άμεση μεταβατική περίοδο. Η βαρειά βιομηχανία ένα από τα βασικά καθήκοντα
1. Η ανασυγκρότηση και μετάπλαση της οικονομίας
2. Η εκβιομηχάνιση και η βαρειά βιομηχανία στην περίοδο της ανασυγκρότησης
3. Η εκβιομηχάνιση σε μεγάλη κλίμακα και η πιο πέρα ανάπτυξη της βαρειάς βιομηχανίας
Γ'. Το πρώτο σχέδιο για τη θεμελίωση της βαρειάς βιομηχανίας και η προοπτική για την παραπέρα σχεδιασμένη ανάπτυξη των κλάδων της
I. Η ενεργειακή βάση
1. Ενεργειακό δυναμικό. Ενεργειακό διαθέσιμο και ενεργειακά ανάγκες. Η κατανομή της κατανάλωσης πριν τον πόλεμο. Προτάσεις για τη μελλοντική διαμόρφωση των ενεργειακών καταναλώσεων
2. Συστηματική συγκρότηση και οργάνωση για την παραγωγή, τη διανομή και την κατανάλωση της ενέργειας
α) Η αντιορθολογική ενεργειακή παραγωγή και κατανάλωση πριν τον πόλεμο στην Ελλάδα
β) Οι γενικές αρχές και η μέθοδος για τη συστηματική οργάνωση της ενεργειακής οικονομίας
γ) Οι τεχνικές λύσεις που προτείνονται για την οργάνωση της ενεργειακής οικονομίας στην Ελλάδα
δ) Κριτική στις λύσεις που προτείνονται
ε) Βασικές αρχές για τη συστηματική οργάνωση της ελληνικής ηλεκτρικής οικονομίας
στ) Το ενιαίο εθνικό δίχτυ. Η γεωγραφική κατανομή των πηγών. Τα χρονικά στάδια για την κατασκευή και την ανάπτυξη των συγκροτημάτων της ενεργειακής βάσης
II. Η Θεμελίωση και η ανάπτυξη των κλάδων της βαρειάς βιομηχανίας
1. Ο γενικός προσανατολισμός
2. Η χρονική και η γεωγραφική κλιμάκωση
α) Τα στάδια της ανάπτυξης
β) Βασικές αρχές για τη χρονική κλιμάκωση
γ) Η γεωγραφική κατανομή των παραγωγικών δυνάμεων στη θεωρία. Η εφαρμογή της στη γεωγραφική κατανομή και στο ενιαίο της συγκρότησης των κλάδων της βαρειάς βιομηχανίας
III. Η βαρειά βιομηχανία βασικός συντελεστής στην εσωτερική οργανική ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας
1. Η οικονομική αποδοτικότητα των κλάδων της βαρειάς βιομηχανίας και η αύξηση του συνολικού κοινωνικού εισοδήματος
α) Συνολικό εισόδημα από τη βαρειά βιομηχανία
β) Η διαμόρφωση του εισοδήματος των άλλων κλάδων της οικονομίας. Υπολογισμός για την πιθανή αύξησή του. Συνολικό πρόσθετο εισόδημα
2. Παραγωγικότητα και οικονομική αποδοτικότητα της βαρειάς βιομηχανίας. Πλατειά αναπαραγωγή και συσσώρευση. Καθαρό εισόδημα
α) Μέθοδος για τον υπολογισμό
β) Συμπεράσματα και παρατηρήσεις από τον υπολογισμό του κόστους, του καθαρού εισοδήματος και της παραγωγικότητας
3. Η επίδραση από τη δημιουργία βαρειάς βιομηχανίας στη διάρθρωση και στην ανάπτυξη της οικονομίας
α) Η βαρειά βιομηχανία στον καπιταλισμό και στο σοσιαλισμό
β) Η διάρθρωση της ελληνικής οικονομίας και η βαρειά βιομηχανία
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ. ΕΚΒΙΟΜΗΧΑΝΙΣΗ ΚΑΙ ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑ
Α'. Εκβιομηχάνιση, εθνικό εισόδημα και παραγωγική ανάπτυξη
I. Η τοποθέτηση και το ιστορικό του ζητήματος
1. Για τη βιωσιμότητα γενικά
2. Το ιστορικό της συζήτησης και οι θεωρίες που αρνιούνται τη βιωσιμότητα
II. Η εσωτερική αγορά
1. Η γενική τοποθέτηση
2. Συμπεράσματα για την ελληνική οικονομία
III. Η οργανική ανάπτυξη του παραγωγικών και του οικονομικού δυναμικού. Παραγωγικότητα της βαρειάς βιομηχανίας. Κοινωνικό εισόδημα και συσσώρευση
1. Δυνατότητες ανεμπόδιστης παραγωγικής ανάπτυξης της βαρειάς βιομηχανίας. Το πρόσθετο ολικό εισόδημα και η αύξησή του
2. Η παραγωγικότητα της βαρειάς βιομηχανίας. Το καθαρό εισόδημα από τη βαρειά βιομηχανία και η αύξηση του εθνικού εισοδήματος. Το κριτήριο για την παραγωγικότητα. Λαθεμένες συγκρίσεις με την αγροτική πρόσοδο. Κριτική τους
α) Πως τοποθετούν το ζήτημα
β) Ανάλυση και σχηματισμός της αξίας. Μέρη που την αποτελούν
γ) Καθαρό εισόδημα και μέθοδος υπολογισμού για την παραγωγικότητα
δ) Οι συγκρίσεις βιομηχανικής και αγροτικής προσόδου
ε) Η αγροτική οικονομία μέσα στις σημερινές συνθήκες. Βασικές διαπιστώσεις για την οργανική σύνθεση, την καθαρή πρόσοδο και την παραγωγικότητα
στ) Συμπεράσματα για την παραγωγικότητα, την οργανική σύνθεση και το ποσοστό καθαρού εισοδήματος της αγροτικής οικονομίας στη χώρα μας, μέσα στις σημερινές συνθήκες
ζ) Κριτική στις «συγκρίσεις» της παραγωγικότητας βιομηχανικής και αγροτικής προσόδου. Κριτική στη θεωρία για το «αναγκαίον υπόβαθρον»
3. Το «επιχείρημα» για τη μεγάλη απασχόληση. Απασχόληση, απαθλίωση και παραγωγική αποτελμάτωση
4. Συμπεράσματα
Β'. Το δυναμικό και οι πόροι της ελληνικής οικονομίας για την εκβιομηχάνιση. Η εξωτερική οικονομική πολιτική
I. Η εκτίμηση του δυναμικού
1. Τα στοιχεία για την εκτίμηση του δυναμικού
2. Η μέθοδος που ακολουθούν για την εκτίμηση του δυναμικού και η κριτική της
3. Το δυναμικό της οικονομίας και οι τοποθετήσεις παραγωγικού κεφαλαίου στο σχέδιο για την εκβιομηχάνιση
α) Το οικονομικό δυναμικό και η χρηματοδότηση
β) Ενδείξεις για την εκτίμηση του δυναμικού της οικονομίας στις συνθήκες της προπολεμικής περιόδου
γ) Η εκτίμηση του δυναμικού μέσα στην προοπτική του σχεδίου για την εκβιομηχάνιση
II. Οι πόροι για τη χρηματοδότηση
1. Η άμεση ανάγκη για διαθέσιμα κεφάλαια
2. Πως τοποθετούν το ζήτημα της χρηματοδότησης μέσα στο σχέδιο ανασυγκρότησης. Κριτική της μεθόδου
α) Η «επίσημη άποψη»
β) Η κριτική της
γ) Οι κατευθύνεις για τη λύση του ζητήματος της χρηματοδότησης
III. Η εξωτερική οικονομική πολιτική
1. Το ζήτημα γενικά
2. Ο μονόπλευρος προσανατολισμός, η κυριαρχική δράση του ξένου κεφαλαίου και η οικονομική υποδούλωση
3. Η ελληνική οικονομία και η νοτιοανατολική Ευρώπη
4. Η ουδετερότητα και η διεθνής συνεργασία στο πλαίσιο της εθνικής ανεξαρτησίας
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I. Προσθήκες και παρατηρήσεις
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II. Πίνακες
Πίνακες εκτός κειμένου 1-50, με χωριστή αρίθμηση
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ III. Βιβλιογραφία
Χειρόγραφοι πίνακες