Χέγκελ. Φαινομενολογία του πνεύματος, τ. Α΄ & Β΄

Χέγκελ. Φαινομενολογία του πνεύματος. τ. Α΄
ή
Χέγκελ. Φαινομενολογία του πνεύματος. τ. Α΄

Χέγκελ. Φαινομενολογία του πνεύματος. τ. Β΄
ή
Χέγκελ. Φαινομενολογία του πνεύματος. τ. Β΄

ΤΟΜΟΣ ΠΡΩΤΟΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗ
1. Μια δοκιμή ανάγνωσης της Φαινομενολογίας
α) Εισαγωγική προσέγγιση
β) Η διαλεκτική της συνείδησης και της αυτοσυνείδησης
Α. Η διαλεκτική της συνείδησης
Ι. Αισθητήρια βεβαιότητα
II. Η κατ' αίσθηση αντίληψη
III. Δύναμη και διάνοια
Β. Η διαλεκτική της αυτοσυνείδησης
IV. Η αλήθεια της βεβαιότητας του ίδιου του εαυτού
2. Για την παρούσα μετάφραση
3. Βοηθητική βιβλιογραφία
ΠΡΟΛΟΓΟΣ: ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΓΝΩΡΙΖΕΙΝ
Ι. Το στοιχείο του αληθινού είναι η έννοια και η αυθεντική του μορφή [= παρουσίαση] είναι το επιστημονικό σύστημα. — Η τωρινή κατάσταση του πνεύματος. — Η αρχή [της γνώσης] δεν είναι η τελείωση της, ενάντια στο φορμαλισμό
II. — Το Απόλυτο είναι υποκείμενο• και τι είναι αυτό [= η σημασία αυτής της θέσης]. — Το στοιχείο της γνώσης. — Η ανύψωση [της συνείδησης] σ' αυτό το στοιχείο είναι η Φαινομενολογία του πνεύματος
III. — Μετασχηματισμός του παραστημένου και οικείου σε σκέψεις, και μετά σε έννοιες. — Ως ποιο σημείο η Φαινομενολογία του πνεύματος είναι αρνητική η εμπεριέχει το εσφαλμένο. — Ιστορική και μαθηματική αλήθεια. — Η φύση της φιλοσοφικής αλήθειας και της μεθόδου της. Ενάντια στο σχηματικό φορμαλισμό
IV. — Αυτό που απαιτείται για τη σπουδή της φιλοσοφίας. — Η αρνητική συμπεριφορά του συλλογιστικού στοχασμού· η θετική της συμπεριφορά· το υποκείμενό της. — Το φιλοσοφείν υπό το πρίσμα της φύσης: ο κοινός νους και η ιδιοφυία. Συμπέρασμα: Η σχέση του συγγραφέα με το κοινό
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
(Α) Συνείδηση
Ι. Η αισθητήρια βεβαιότητα, το Αυτό και το νομίζειν
II. Η κατ' αίσθηση αντίληψη, το πράγμα και η αυταπάτη
III. Δύναμη και διάνοια, φαινόμενο και υπεραισθητός κόσμος
(Β) Αυτοσυνείδηση
IV. Η αλήθεια της βεβαιότητας του ίδιου του εαυτού
Α. Ανεξαρτησία και εξάρτηση της αυτοσυνείδησης· κυριαρχία και δουλεία
Β. Ελευθερία της αυτοσυνείδησης· Στωικισμός, Σκεπτικισμός και η δυστυχής συνείδηση
Πίνακας όρων και εννοιών
ΤΟΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗ
1. Προς την απόλυτη γνώση
Ι. Ο Λόγος
α. Θεωρητικός Λόγος
β. Πρακτικός Λόγος
ΙΙ. Το γίγνεσθαι του Πνεύματος
2. Για την παρούσα μετάφραση
(C) (ΑΑ) Λόγος
V. Βεβαιότητα και αλήθεια του Λόγου
Α. Ο παρατηρών Λόγος
a. Παρατήρηση της Φύσης
b. Η παρατήρηση της αυτοσυνείδησης στην καθαρότητά της και στο σχετισμό της με την εξωτερική πραγματικότητα· λογικοί και ψυχολογικοί νόμοι
c. Παρατήρηση του σχετισμού της αυτοσυνείδησης με την άμεση πραγματικότητα της· Φυσιογνωμική και Κρανιολογία ή Φρενολογία
Β. Η πραγμάτωση της έλλογης αυτοσυνείδησης μέσω [της δραστηριότητας] του ίδιου του εαυτού της
a. Η ηδονή και η αναγκαιότητα
b. Ο νόμος της καρδιάς και το παραλήρημα της αυτοέπαρσης
c. Η αρετή και η πορεία του κόσμου
C. Η ατομικότητα που θεωρεί τον εαυτό της πως έχει ρεαλιστική ύπαρξη καθεαυτόν και διεαυτόν
a. Το πνευματικό ζωικό βασίλειο και η απάτη, ή το ίδιο το Πράγμα
b. Ο νομοθέτης Λόγος
c. Ο Λόγος που ελέγχει τους νόμους
(ΒΒ) Το πνεύμα
VI. Το πνεύμα
Α. Το αληθινό πνεύμα, η ηθική τάξη
a. Ο αντικειμενικός ηθικός κόσμος, ο ανθρώπινος και ο θείος νόμος, ο άνδρας και η γυναίκα
b. Η αντικειμενική ηθική δράση, η ανθρώπινη και η θεία γνώση, η ενοχή και το πεπρωμένο
c. Νομική κατάσταση
Β. Το αυτο-αλλοτριωμένο πνεύμα· η παιδεία
Ι. Ο κόσμος του αυτο-αλλοτριωμένου πνεύματος
a. Η παιδεία και το δικό της βασίλειο της πραγματικότητας
b. Η πίστη και η καθαρή διανόηση
II. Ο Διαφωτισμός
a. Ο αγώνας του Διαφωτισμού με τη δεισιδαιμονία
b. Η αλήθεια του Διαφωτισμού
III. Η απόλυτη ελευθερία και ο τρόμος
C. Το πνεύμα βέβαιο για τον εαυτό του. Η υποκειμενική ή ατομική ηθικότητα
a. Η υποκειμενική ηθική κοσμοθεώρηση
b. Η μετάθεση [= παραποίηση — υποκρισία]
c. Η ηθική-συνείδηση, η ωραία ψυχή, το κακό και η συγγνώμη του
VII. Η θρησκεία
Α. Φυσική θρησκεία
a. Η ουσία [= ο Θεός του φωτός]
b. Το φυτό και το ζώο
c. Ο τεχνουργός
Β. Η θρησκεία ως τέχνη
a. Το αφηρημένο έργο τέχνης
b. Το ζωντανό έργο τέχνης
c. Το πνευματικό έργο τέχνης
C. Η φανερή [= αποκεκαλυμμένη θρησκεία]
VIII. Η απόλυτη γνώση
Πίνακας γερμανικών όρων και εννοιών
Πίνακας κυρίων ονομάτων
Παροράματα — προσθήκες
Προσθήκες